Monique Leesberg
′…eens,
nog niet zo lang geleden, gebeurde het dat een bosliefhebber tot zijn verrukking een fraai stukje bos kon bemachtigen. Hij was er zoooo blij mee dat hij besloot er in te gaan wonen. Een paar bomen moesten wijken voor de nieuwe woning, en nog een paar voor een bescheiden tuintje, nog enkele voor een oprit en nog wat voor een beetje licht. Toen de woning klaar was kon hij er eindelijk gaan wonen, maar het bos was het bos niet meer en iedereen was verdrietig…′
De omgeving waarin wij werken, wonen, leven en liefhebben is ons gezamenlijk erfgoed en op onze beurt drukken wij daar allemaal ons stempeltje op.
Zorgvuldig inpassen en slim vormgeven, samen met de mensen die er leven, dat is noodzakelijk om voor al die stempeltjes een plaatsje te vinden, met behoud van de bijzondere waarden van de ruimte zelf.
Ik wil werken aan een mooie wereld waar ruimte is voor vroeger, nu, straks en ooit.